autorstwa Rey Gonzalez(październik 2017)
pamiętam, że byłem dzieckiem i odwiedzałem dom mojej babci w Hawanie na Kubie i za każdym razem, gdy tam byłem, spędzałem sporo czasu kontemplując jej mały ogród kaktusowy. Niektóre stenocereus i leptocereus były wtedy wyższe ode mnie, ale dwa melocactus – M. matanzanus i M. harlowii – zawsze przykuwały moją uwagę ze względu na „czerwone kapelusze” na nich i kształt, jaki miały.
Melocactus to mały rodzaj z rodziny kaktusowatych (Cactaceae). Jest rozprzestrzeniony na bardzo dużym obszarze, w tym na Wyspach Karaibskich, w Meksyku, Ameryce Środkowej i znacznej części północnej i środkowej części Ameryki Południowej. Mają kulisty kształt z zielonymi łodygami pokrytymi licznymi żebrami, które różnią się w zależności od gatunku (zwykle od 8 do 20). Kolce są mocne i zakrzywione i mogą mierzyć do 2,5 cala długości.
ten rodzaj był prawdopodobnie pierwszym kaktusem widzianym przez Europejskiego odkrywcę i z pewnością jednym z pierwszych, który został przywieziony do Europy i pomyślnie uprawiany. Znane były w zbiorach angielskich pod koniec XVI wieku.
opisano do tej pory około 40 gatunków, z których M. matanzanus jest najszerzej uprawianym gatunkiem. Endemiczny dla Kuby, mojego rodzinnego kraju, jest to jeden z moich ulubionych kulistych kaktusów. M. matanzanus jest jednym z 13 innych gatunków w rodzaju.
jedną z najbardziej fascynujących rzeczy w melocactus jest to, że kiedy osiąga dojrzałość, na wierzchołku rośliny pojawia się czerwonawo-brązowa, pokryta włosiem struktura białej wełny zwana cephalium. Ta Dorosła forma ciała różni się tak bardzo od młodocianego, że niektórzy ludzie zakładają, że roślina jest w rzeczywistości dwoma oddzielnymi rodzajami zaszczepionymi razem.
ciało fazy dorosłej jest znacznie węższe niż ciało młodocianego, ponieważ zarówno Pit, jak i kora są węższe. Morfologia kręgosłupa również się zmienia, a kolce są krótsze, prostsze i tak obfite, że w połączeniu z bliskim upakowaniem pąków pachowych powierzchnia dorosłego wygląda jak szczotka z ciasno upakowanym włosiem.
chociaż praktycznie nie ma miejsca między kolcami, w jakiś sposób pąki pachowe wytwarzają ogromne ilości trichomów. Połączenie trichomów i kolców całkowicie chroni powierzchnię dorosłej osoby przed zwierzętami, światłem słonecznym, grzybami, bakteriami, a nawet anatomami roślin. Wierzę, że żadna inna rodzina roślin nie ma członków, którzy przechodzą tak uderzającą zmianę fazową.
cefalium różni się kolorem i wysokością. W zależności od gatunku może rosnąć przez wiele lat. U niektórych gatunków może przekraczać wysokość samego ciała rośliny.
cefalium jest ściśle związane z rozmnażaniem rośliny, ponieważ zapewnia wspaniałą ochronę dla rozwijających się kwiatów i owoców. Jak wspomniano powyżej, cefalium ma wąskie pędy i ściśle upakowane węzły, co znacznie zmniejsza ” koszt „budowy każdego nowego pąka pachowego, a tym samym czyni go mniej” kosztownym ” do produkcji kwiatu.
nocne pojawienie się kwiatów jest dramatyczne. Wieczorem można sprawdzić roślinę bez śladu kwiatów, a następnego ranka kwiaty jasnoróżowe / czerwone / magenta są całkowicie otwarte. Kwiaty zwykle trwają kilka godzin, ale otwierają się w dużych grupach o różnych porach. Po kwitnieniu powstają małe jaskrawoczerwone lub różowe, cylindryczne owoce. Każdy owoc zawiera dużo nasion-jedyny sposób rozmnażania dla rodzaju.
pozytywne korzyści z posiadania wierzchołkowego cefalium towarzyszą również negatywnym konsekwencjom. Po osiągnięciu dorosłości nie tylko całkowita ilość tkanki fotosyntetycznej jest ustawiona, ale ciało rośliny przestaje rosnąć i zaczyna się starzeć, ponieważ cała energia idzie do produkcji cefalium, kwiatów i owoców.
w wielu krajach Karaibów i Ameryki Łacińskiej rodzaj jest szeroko stosowany w medycynie tradycyjnej. W niektórych regionach północno-wschodniej Brazylii miąższ niektórych gatunków Melocactus jest stosowany w celu uzyskania skutecznego środka wykrztuśnego w leczeniu krztuśca, amebiazy, kataru, zapalenia oskrzeli, problemów z płucami i robaków.
w weterynarii miąższ miesza się w wodzie dla kurcząt z przewlekłą chorobą układu oddechowego, aby pomóc oczyścić gardła. Soki, Marmolady, cukierki, Likiery i syropy przygotowywane są zarówno z owoców, jak i miąższu Melosa. Gatunki zaliczane do tego rodzaju: M. bahiensis są wykorzystywane do produkcji ciastek, cukierków kokosowych, budyniu, ciast i cukierków, a tym samym stanowią źródło dochodu dla społeczności wiejskich.
Melocactus, wraz z wieloma gatunkami rosnącymi w strefie tropikalnej lub subtropikalnej, musi być trzymany w ciepłym środowisku, zarówno w dzień, jak iw nocy, przez cały rok. Powodem, dla którego niektórzy hodowcy unikają melocactus, jest błędne przekonanie, że rośliny są szczególnie trudne w uprawie. Biorąc pod uwagę odpowiednie temperatury i pewne wymagania dotyczące podlewania, nie są trudniejsze do utrzymania przy życiu niż większość kaktusów.
wszystkie gatunki z rodzaju rosną na obszarach, gdzie występują umiarkowane roczne opady, ale deszcz pada w okresach wzmożonych i bardzo szybko odpływa z górnej warstwy podłoża żwiru lub skał. Dlatego bardzo otwarte i porowate podłoże jest wymagane, aby zapewnić doskonały drenaż i napowietrzanie korzeni, ale korzenie nie mogą być zbyt suche.
jeśli gleba jest tak dobrze osuszona, że woda po prostu przepływa przez korzenie i natychmiast spływa, nie ma ograniczeń co do ilości wody, którą można zastosować, ale należy to robić regularnie. Z drugiej strony, jeśli gleba jest słabo osuszona i zachowuje pewną ilość wody, podlewanie musi być bardzo rzadkie. Należy zachować szczególną ostrożność, aby ocenić, kiedy woda może być ponownie zastosowana.
Melocactus nie znosi mrozu, nawet przez bardzo krótki czas. Jeśli Temperatura powietrza spadnie poniżej 50 stopni F, poważne uszkodzenie tkanek lub śmierć może nastąpić bardzo szybko. Na drugim końcu skali odsłonięte obszary roślin rosnących w pełnym słońcu mogą cierpieć upalne. Kilka populacji dojrzałego melocactus na niektórych wyspach na Karaibach można znaleźć z brązowym lub żółtym uszkodzonym przez słońce naskórkiem na każdej roślinie.
trzymam melocactus w szklarni, gdzie robi się dużo porannego i późnego popołudnia światła słonecznego. Innym rozwiązaniem jest doprowadzenie roślin do pomieszczeń. Melocactus może zrobić bardzo dobre rośliny doniczkowe, jeśli przechowywane w ciepłym pomieszczeniu z dużą ilością światła.
od jakiegoś czasu fascynuje mnie ten rodzaj, a nawet bardziej, gdy spędziłem sporo czasu na badaniu roślin w Internecie.
raz na jakiś czas, gdy patrzę na mojego M. matanzanusa, przychodzą mi do głowy wspomnienia z dzieciństwa. Wiele razy byłem ciekawy, ale roślina przypomina mi również, skąd pochodzę, a zwłaszcza moją babcię.
nie mogę się doczekać, aby posiadać więcej gatunków tego rodzaju. Zajmą specjalne miejsce w mojej szklarni, ponieważ mają już specjalne miejsce w moim sercu.
Źródła:Cephalia: Juvenile/Adult Phase Chance in Cacti
Mauseth Research: James D. Mauseth, Section of Integrative Biology, University of Texas
http://www.sbs.utexas.edu/mauseth/researchoncacti/Cep halia.htm
Rodzaj Melocactus-Naturaleza tropikalna
https://translate.google.com/translate?hl=en&sl=es&u=https://naturalezatropical.blogspot.com/2016/02/Melocactos-Melocactus.html&prev=search
jak uprawiać Kaktusy Melocactus – Jon Vanzile, Świerk
https://www.thespruce.com/grow-melocactus-cacti- 1902965
Use and Knowledge of Cactaceae in Northeastern Brazil-Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine
https://ethnobiomed.biomedcentral.com/articles/10.1186/ 1746-4269-9-62
Pielęgnacja i uprawa Melocactus-George Thomson, Xochimanki
https://www.xochimanki.com/wp-content/uploads/2017/05/MELOCACTUS-care-and-cultivation-George-Thomson.pdf